W poszukiwaniu prawdziwej radości Bożego Narodzenia
ANF | 12/12/2023
Stan wydarzeń na świecie jest tak niepewny, że nie sposób przewidzieć, w jakich warunkach będziemy świętować Boże Narodzenie ani co przyniesie Nowy Rok.
Można by słusznie zapytać: Czy to właściwe, aby mieć takie zmartwienia w czasie Świąt Bożego Narodzenia? Czy w tym okresie nie powinniśmy mieć tylko pociechy, radości i satysfakcji?
Aby odpowiedzieć na to pytanie, skierujmy nasze rozważania na pierwszą noc Bożego Narodzenia.
Święty Józef, a przede wszystkim Matka Boża, byli przepełnieni niewymowną radością w grocie w Betlejem. Zanim jednak Dzieciątko Jezus przyszło na świat, spotkało ich nieszczęście. Spędzili noc szukając godnego miejsca na narodziny naszego Pana. Święty Józef był upokorzony, widząc, że jego małżonka będzie musiała urodzić w stajni, w której jadły zwierzęta. Chociaż nie mogło być bardziej wspaniałego wydarzenia tego wieczoru, nie mogło być też skromniejszego otoczenia.
Żłóbek był wszystkim, co święty Józef i Matka Boża mieli do zaoferowania przychodzącemu na świat Jezusowi. Jednak radości wieczoru pokonały wszystkie troski do tego stopnia, że te ostatnie zostały całkowicie zapomniane.
Powinniśmy świętować Boże Narodzenie w ten sam sposób, chociaż jesteśmy zaniepokojeni kryzysem w Kościele i rozpadem społeczeństwa oraz świadomi naszej bezradności, aby stawić czoła tym nieszczęściom.
Uświadomienie sobie, że zostaliśmy wybrani do naśladowania Matki Bożej w tych trudnych czasach, powinno napełnić nas radością i przezwyciężyć smutek, który znosimy z powodu naszych osobistych niepowodzeń i bezbożności, która nas otacza.
U stóp nowo narodzonego Chrystusa powinniśmy dziękować Mu za to, że powołał nas do tej walki i tych czasów. Powinniśmy zdać sobie sprawę, że jesteśmy w stanie oprzeć się tylko dzięki Jego Odkupieniu, dla którego dokonania dokonało się Wcielenie. Powinniśmy wyrazić tę wdzięczność przez wstawiennictwo Matki Bożej, Pośredniczki łask, i świętego Józefa.
Prośmy świętego Józefa, Matkę Bożą i Dzieciątko Jezus o duszę nieustannie pamiętającą o słowach Matki Bożej w Fatimie:
„W końcu moje Niepokalane Serce zatriumfuje!”
W ten sposób będziemy w stanie przezwyciężyć wszelki smutek i radośnie iść naprzód w walce, szukając bohaterstwa, a nawet poświęcenia.
--------------------------------------------------------------------------------
Przesłanie to jest adaptacją życzeń bożonarodzeniowych wygłoszonych przez prof. Plinio Corrêa de Oliveira w 1980 roku.
Źródło: americaneedsfatima.org
