Święto Niepokalanego Poczęcia

Kościół katolicki naucza, że Najświętsza Maryja Panna została niepokalanie poczęta, to znaczy od chwili poczęcia w łonie matki była wolna od zmazy grzechu pierworodnego naszych pierwszych rodziców, Adama i Ewy. Jest to szczególny przywilej Najświętszej Maryi Panny, który nie odnosi się do żadnej innej istoty ludzkiej.

Przez nieposłuszeństwo Bożemu przykazaniu, aby powstrzymać się od zerwania owocu z drzewa poznania, Adam i Ewa utracili swoją pierwotną świętość, niewinność i integralność (Rdz, 2-3).

Utracili łaskę uświęcającą, a natura ludzka została „zraniona”. Podczas gdy przed grzechem pierworodnym namiętności i instynkty naszej natury były łatwo rządzone przez rozum i ducha, po grzechu pierworodnym te same siły, namiętności i instynkty osłabły i stały się buntownicze (KKK 396-309). Ponieważ Adam i Ewa byli „nasieniem” wielkiego ludzkiego drzewa, natura każdego człowieka jest w tym nasieniu skażona, choć bez osobistej winy.

Byłoby rzeczą słuszną, aby jedno ludzkie stworzenie, to wybrane na Nową Arkę Przymierza, przybytek Boga żywego, było od początku bezgrzeszne.

Dwa fragmenty Pisma Świętego potwierdzają to: Księga Rodzaju 3,15 i Ewangelia św. Łukasza 1,28.

Księga Rodzaju 3,15 wspomina, że „nieprzyjaźń” zostanie wprowadzona między wężem a „Niewiastą”. Grzech wszelkiego rodzaju jest poddany szatanowi, ale jeśli „Niewiasta”, interpretowana przez Kościół jako Maryja, nie miała z nim nic wspólnego, musiała być bezgrzeszna.

W Ewangelii Łukasza 1,28 anioł nazywa Maryję „łaski pełną”, wskazując na fakt, że nigdy nie brakowało jej łaski.

Na przestrzeni wieków było kilku antagonistów i protagonistów tej doktryny. Po obu stronach tej debaty byli święci i mędrcy. W XIII wieku bł. Jan Duns Szkot (+ 1308) był jednym z najbardziej błyskotliwych obrońców doktryny o Niepokalanym Poczęciu. Jest autorem pięknego argumentu, że jeśli Pan Jezus, jako Bóg, był w stanie zwolnić swoją Matkę z pierwotnej plamy, to z pewnością, jako kochający Syn, zrobiłby to.

Decydujący wpływ na rozwój doktryny o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny miał również o. Leonard Nagarol z klasztoru franciszkańskiego z Werony, gorący obrońca Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, który ułożył Oficjum ku czci Bogurodzicy. Z tego źródła wywodzą się nasze Godzinki Maryjne.

Matka Boża od samych początków naszej państwowości czczona była jako królowa polskich serc i ziemi polskiej, a Polacy niezachwianie wierzyli w Jej Niepokalane Poczęcie. Kult Niepokalanej szerzono zwłaszcza za pomocą różnego rodzaju twórczości. Powstawały pieśni, poematy, hymny pochwalne, bractwa przy klasztorach franciszkańskich.

W 1598 roku papież św. Pius V włączył święto Niepokalanego Poczęcia do brewiarza rzymskiego.

>> przeczytaj: 6 powodów, żeby odmawiać Różaniec publicznie

Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi jest dogmatem wiary. 

Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus papież Pius IX w bazylice św. Piotra w Rzymie w obecności 54 kardynałów i 140 arcybiskupów i biskupów. Papież pisał tak:

Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć.

W 1858 r. w Lourdes, w ostatnim objawieniu młodej Bernadetcie Soubirous, Matka Boża potwierdziła swój dogmat, mówiąc: „Jam jest Niepokalane Poczęcie”, powtarzając w ten sposób nieomylną deklarację błogosławionego Piusa IX.

Czcicielem Maryi Niepokalanie Poczętej był św. o. Maksymilian Kolbe, który poświęcił się służbie Niepokalanej, wcielaniu w życie dogmatu Niepokalanego Poczęcia. 16 października 1917 roku jeszcze jako kleryk wraz ze swoimi współbraćmi założył ruch maryjny nazwany Rycerstwem Niepokalanej. Było ono odpowiedzią na wezwania Maryi do nawrócenia.

Kim jesteś, o Pani?

Kim jesteś, o Niepokalana?

Nie mogę zgłębić,

co to jest być stworzeniem Bożym.

Już przechodzi me siły zrozumieć,

co znaczy być przybranym dzieckiem Bożym.

A Ty, Niepokalana — kim jesteś?

Nie tylko stworzeniem,

nie tylko dzieckiem przybranym,

ale Matką Bożą, i to nie przybraną,

tylko Matką, ale rzeczywiście Bożą Matką.

Św. Maksymilian Maria Kolbe

źródło artykułu: americaneedsfatima.org