Św. Franciszek Salezy

Franciszek Salezy urodził się 21 sierpnia 1567 r. w sabaudzkim zamku Château de Thorens w dzisiejszej Francji. 

Jego ojcem był Franciszek, który był kasztelanem w Nouvelles i miał tytuł pana di Boisy. Matka, Franciszka, pochodziła również ze znakomitego rodu Sionnaz. Urodzony przedwcześnie, Franciszek był delikatny, ale powoli umacniał się, chociaż jego zdrowie nigdy nie było solidne.

Będąc najstarszym synem sześciorga rodzeństwa, jego ojciec przeznaczył go na świecką karierę, pomimo wczesnych skłonności Franciszka do życia zakonnego.

Początkowo pobierał nauki w La Roche i Annecy, potem jego edukacją zajęli się jezuici. W wieku 16 lat uczył się w Collège de Clermont w Paryżu, gdzie wyróżniał się w retoryce, filozofii i teologii. W tym okresie Franciszek przeżył potworną pokusę, że nie zostanie zbawiony. Został cudownie uwolniony od niej przed obrazem Najświętszej Maryi Panny w jednym z paryskich kościołów i tam złożył ślub czystości.

W wieku dwudziestu czterech lat ukończył studia prawnicze w Padwie. Mając przed sobą błyskotliwą karierę i szlachetną perspektywę małżeństwa, Franciszek zadeklarował zamiar kontynuowania kariery kościelnej.

Pomimo sprzeciwu ojca przyjął święcenia kapłańskie. Jego karierę duchownego bardzo wspierał ówczesny biskup Genewy – Claude de Granier. Dzięki jego wsparciu Franciszek objął stanowisko rektora katedry. 

Franciszek został wyświęcony w 1593 roku. W następnym roku zgłosił się na ochotnika do ewangelizacji regionu Le Chablais, niedawno powrócił z kalwińskiej Genewy. Franciszek był żywo zaangażowany w nawracanie kalwinistów. Sporo czasu spędzał również w Rzymie i Paryżu.  W wielkim taktem, miłością i żarem młody proboszcz nawrócił kilku prominentnym kalwinistów. Podejmując ogromne ryzyko i wiele podróżując przywrócił do wiary katolickiej dziesiątki tysięcy ludzi z Chablais.

Został konsekrowany na biskupa Genewy w 1602 roku, zarządzając swoją diecezją z Annecy we Francji, gdzie natychmiast ustanowił regularne lekcje katechezy dla młodych i w podeszłym wieku. Franciszek cieszył się sławą genialnego kaznodziei oraz ascety. Zasłynął ze swojego dobrego serca, wspierania biednych i umiejętności rozmowy. Płynnie posługiwał się językami, w tym francuskim, włoskim i łaciną. 

Odwiedzał parafie w całej swojej surowej diecezji, troszczył się o duchowieństwo, reformował zakony i nieustannie głosił, wszędzie znany ze swojej dobroci i cierpliwej gorliwości.

Ci, którzy gromadzili się, aby słuchać świętego biskupa, mówili: „Nigdy nie głoszono tak świętych, apostolskich kazań”.

Zakon Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny

W 1610 roku wraz ze św. Joanną de Chantal założył zgromadzenie sióstr wizytek, które szczególny nacisk kładzie na umartwienie wewnętrzne. 

Joanna Franciszka de Chantal założyła Zakon Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny (łac. Ordo Visitationis Beatae Mariae Virginis), zwanych potocznie wizytkami, jako zakon kontemplacyjny, oparty na regule św. Augustyna. Wizytki podejmują działalność edukacyjną i wychowawczą młodzieży żeńskiej.

Pośród wszystkich swoich działań św. Franciszek Salezy znajdował czas na pisanie licznych listów i dzieł, z których najbardziej znane jest „Wprowadzenie do życia pobożnego”.

Franciszek Salezy zmarł w 1622 roku w wieku pięćdziesięciu sześciu lat, a tłumy tłoczyły się, by go czcić.

Został kanonizowany w 1665 roku i ogłoszony doktorem Kościoła przez błogosławionego papieża Piusa IX w 1877 roku.

Św. Franciszek Salezy jest patronem dziennikarzy, katolickiej prasy, a także Genewy, której był biskupem. Jest również patronem wizytek, salezjanów i salezjanek. Uznaje się go również za patrona osób niesłyszących.

>> Przeczytaj również: Dlaczego Cudowny Medalik jest tak ważny dla katolików