Pierwsza szopka

TFP | 23/12/2024

Wspaniały zwyczaj ustawiania szopek upamiętniających narodziny Dzieciątka Jezus został zapoczątkowany przez świętego Franciszka z Asyżu.

 

Święty Franciszek z Asyżu

Był rok 1223. Franciszek udał się do Rzymu, aby uzyskać pozwolenie od papieża Honoriusza III na świętowanie Bożego Narodzenia w zupełnie nowy sposób. Franciszek wybrał las w pobliżu wioski Greccio, w Umbrii, niedaleko Rzymu, gdzie mieszkał jego dobry przyjaciel, szlachcic Giovanni Velita. Około 15 dni przed Bożym Narodzeniem św. Franciszek powiedział do niego: „Jeśli chcesz obchodzić święto Bożego Narodzenia w Grecio, pospiesz się, aby przygotować to, co ci powiem. Abyśmy mogli właściwie upamiętnić okoliczności, w jakich Boskie Dzieciątko przyszło na świat i niewygody, jakie znosiło, leżąc w żłobie na słomie między wołem a osłem, chciałbym odtworzyć to w namacalny sposób, tak jakbym widział to na własne oczy”.

 

Żłóbek na polanie

Na tę wyjątkową uroczystość zaproszono wielu zakonników oraz mieszkańców Greccio i okolic. Tuż przed północą bracia franciszkanie udali się w procesji do miejsca, w którym śpiewano antyfony adwentowe. Towarzyszyli im mieszkańcy wioski niosący płonące pochodnie. Wiał silny wiatr, a światło pochodni rzucało migotliwe cienie na gęsty las. Jednak na polanie, gdzie ustawiono żłóbek, panowała atmosfera świętości i spokoju; dokuczał jedynie chłód.

 

Franciszek zaśpiewał Ewangelię

Kiedy o północy zaczął bić dzwon w wiosce Greccio, ksiądz zaczął odprawiać Mszę świętą. Ołtarz został umieszczony przed żłóbkiem z wołem i osłem po obu stronach. Na słomie spoczywała piękna, naturalnych rozmiarów figura Dzieciątka Jezus. Jak powszechnie wiadomo, Franciszek z pokory nigdy nie chciał przyjąć święceń kapłańskich. Dlatego jego obowiązkiem jako diakona było uroczyste odśpiewanie Ewangelii w Boże Narodzenie. Po Ewangelii wszyscy z uwagą czekali na homilię, którą wygłosił sam św. Franciszek. Mówił na temat wielkości i miłosierdzia Zbawiciela rodzaju ludzkiego, który tej nocy stał się ciałem i przyszedł między nas.

Przeczytaj również: Kim był św. Mikołaj?

 

Łagodność sama w sobie

Franciszek z nadprzyrodzoną łagodnością mówił o ubóstwie, w jakim narodził się Syn Człowieczy i o nieznaczącym miasteczku Betlejem. Trudno wyobrazić sobie żarliwą miłość, jaką słodki, czysty i dźwięczny głos św. Franciszka wywoływał w sercach tych, którzy mieli przywilej go słuchać. Pod koniec homilii św. Franciszek pochylił się, aby ucałować wizerunek Bożego Dzieciątka. W tym momencie wydarzył się cud, który widział tylko on i Giovanni Velita. Posąg ożył. Pocałunek Franciszka obudził ją z głębokiego snu, a Dzieciątko Jezus uśmiechnęło się do Franciszka.

 

Zobaczył Dzieciątko w żłóbku

Podczas konsekracji, kiedy chleb i wino stały się Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem naszego Pana Jezusa Chrystusa, św. Franciszek mógł kontemplować Mesjasza na dwa sposoby: w postaci Świętej Eucharystii i Dzieciątka leżącego w żłobie. Po zakończeniu uroczystej Mszy św. o północy i po oświetleniu szopki, bracia powrócili do Greccio, a mieszkańcy wioski do swoich domów. Wszyscy byli przepełnieni nadprzyrodzoną radością. Prawdziwość tego wydarzenia może być potwierdzona przez świętość osoby, która była jego świadkiem, a także przez cuda, które wydarzyły się później. Słoma ze żłóbka była pieczołowicie przechowywana przez ludzi i stanowiła skuteczny środek cudownie leczący chore zwierzęta oraz antidotum na wiele innych chorób.

Przeczytaj również: Skąd wziął się zwyczaj dekorowania choinki na Boże Narodzenie?

 

Święta Klara z Asyżu

To pobożne i nieznane dotąd zastosowanie szopki zostało entuzjastycznie przyjęte przez wiernych. Święta Klara z Asyżu, uczennica świętego, ustanowiła ten zwyczaj w swoich klasztorach. Każdego roku sama dekorowała szopkę. Bracia franciszkanie również rozpowszechnili ten zwyczaj na szeroką skalę. Niezależnie od tego, czy były to figurki artystycznie wyrzeźbione z gliny, porcelany czy drewna, szopka stała się symbolem Bożego Narodzenia. Od majestatycznej katedry po najprostszą wiejską kaplicę, od pałacu lub rezydencji po najskromniejsze schronienie, od tamtej pory katolicy na całym świecie mają pobożny zwyczaj wznoszenia szopki. W ten sposób powtarzają zwyczaj zainspirowany przez św. Franciszka z Asyżu w roku 1223.

Źródło: returntoorder.org