Święty Kazimierz Królewicz

ANF | 04/03/2025

Kazimierz Jagiellończyk urodził się na Wawelu 3 października 1458 roku jako trzecie z trzynaściorga dzieci króla Polski i wielkiego księcia litewskiego Kazimierza IV oraz Elżbiety Habsburżanki, austriackiej księżniczki, córki cesarza Niemiec Alberta II.

Kazimierz i dwaj jego bracia studiowali pod kierunkiem kanonika krakowskiego księdza Jana Długosza, wybitnego historyka, człowieka wielkiej wiedzy i pobożności. Pod jego okiem młody książę, pobożny już od dzieciństwa, rozpoczął swoją drogę do świętości.

Oddając się aktom modlitwy i umartwieniom, książę często spędzał część nocy na intensywnej medytacji. Miał również wielkie nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny.

Po śmierci wuja, króla Węgier - Władysława, na nowego króla wybrano szlachcica Macieja Korwina. W 1471 r., na wniosek grupy węgierskiej szlachty, Kazimierz IV zdecydował się osadzić na tronie węgierskim swojego piętnastoletniego syna Kazimierza. Obaj, stając na czele polskiej armii liczącej 12 tysięcy żołnierzy, wyruszyli na Budę, ale kampania zakończyła się niepowodzeniem.

Po powrocie do Polski Kazimierz wznowił studia. Książę był znany ze swojej inteligencji, zdolności, mądrości i uroku. Zaangażowany w sprawy publiczne, został prawą ręką ojca. Król upatrywał w nim swego następcę. Przez dwa lata, gdy jego ojciec przebywał na Litwie, Kazimierz faktycznie zarządzał Koroną.

Ojciec próbował zaaranżować jego małżeństwo z Kunegundą, córką cesarza Fryderyka II, ale książę odmówił ze względu na śluby czystości.

Wezwany przez ojca na Litwę, podczas podróży zachorował na gruźlicę i zmarł na dworze w Grodnie 4 marca 1484 r. w wieku dwudziestu sześciu lat. Pochowano go w katedrze wileńskiej, w kaplicy Najświętszej Maryi Panny, która od tej pory stała się miejscem pielgrzymek. 

Cud przypisywany królewiczowi Kazimierzowi w 1518 r. spowodował, że jego brat król Zygmunt I wystąpił o kanonizację. Podczas oblężenia Połocka Kazimierz ukazał się bowiem wojskom litewskim i wskazał im miejsce przeprawy przez Dźwinę i odsieczy dla miasta obleganego przez Wielkie Księstwo Moskiewskie.

Papież Leon X kanonizował Kazimierza w 1521 roku. Gdy w 1602 r. otwarto grób królewicza, jego ciało znaleziono nienaruszone. Przy głowie Kazimierza zachował się tekst hymnu św. Bernarda ku czci Maryi Omni die dic Mariæ (Dnia każdego sław Maryję).

Święty Kazimierz jest otoczony powszechną czcią w Polsce i na Litwie, której jest głównym patronem.

Źródło: americaneedsfatima.org