Święty Ignacy Antiocheński

ANF | 17/10/2025

Ignacy, urodzony w Syrii, w młodym wieku przeszedł na chrześcijaństwo i uważany był za ucznia św. Jana Ewangelisty.

Jest jednym z pięciu ojców Kościoła apostolskiego, którzy byli osobiście nauczani przez apostołów Chrystusa.

Wczesna tradycja głosi, że był on dzieckiem, które Pan Jezus wziął na ręce, jak zapisuje św. Marek: „Potem wziął dziecko, postawił je przed nimi i objąwszy je ramionami, rzekł do nich: «Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię moje, Mnie przyjmuje; a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał».” (9, 36-37).

Wyświęcony na biskupa przez apostołów, około roku 69 zastąpił św. Piotra i Ewodiusza jako trzeci biskup Antiochii.

Jako idealny pasterz i prawdziwy żołnierz Chrystusa, Ignacy pocieszał i wzmacniał swoją owczarnię, gdy wybuchły prześladowania Domicjana.

Został aresztowany podczas prześladowań Trajana i wysłany statkiem do Rzymu.

Po drodze statek zatrzymywał się kilkakrotnie, co dało świętemu okazję do umocnienia wiary różnych kościołów. Napisał kilka listów do tych wspólnot, które zachowały się do dziś i dotyczą wczesnej teologii katolickiej. Św. Ignacy jako pierwszy użył greckiego słowa „katholikos”, „powszechny”, w odniesieniu do Kościoła założonego przez Chrystusa.

W Smyrnie miał radość spotkania swojego dawnego ucznia i drogiego przyjaciela, św. Polikarpa. Jego droga do męczeństwa była swego rodzaju triumfalnym marszem, podczas którego wszędzie gromadziły się wspólnoty chrześcijańskie, witając go i dodając mu otuchy.

Zginął śmiercią męczeńską w Rzymie w ostatnim dniu publicznych igrzysk, 20 grudnia 107 roku.

Skazany na pożarcie przez lwy na publicznej arenie, przed śmiercią modlił się: „Jestem pszenicą Bożą i mam zostać zmielony przez zęby dzikich zwierząt, abym stał się czystym chlebem Chrystusa”. Rzeczywiście, lwy pożarły całe jego ciało, pozostawiając tylko duże kości.

Dziś relikwie św. Ignacego spoczywają w kościele San Clemente w Rzymie.

Źródło: americaneedsfatima.org