Święto Ofiarowania Pańskiego

W Izraelu Prawo Mojżeszowe mówiło, że pierworodne dziecko płci męskiej należy ofiarować Bogu. To samo prawo uważało matkę za "nieczystą" po porodzie. Przez czterdzieści dni nie mogła ona wychodzić z domu ani dotykać niczego świętego.

Aby "wykupić" dziecko i "oczyścić" matkę, konieczna była wizyta w świątyni, podczas której składano ofiarę z baranka i gołębicy. Jeśli rodzina miała ograniczone środki, baranek mógł być wymieniony na gołębia. W ten sposób dwa gołębie były wystarczające do wypełnienia przykazania.

Czterdzieści dni po narodzinach Jezusa, św. Józef ponownie pomógł swojej żonie Maryi dziewicy wsiąść na osiołka, tyle że teraz niosła ona w swoich ramionach Stwórcę wszechświata. Udali się do Jerozolimy, jak było nakazane w Prawie Mojżeszowym. W ich przypadku nie było tak naprawdę potrzeby "okupu" czy "oczyszczenia", ponieważ Jezus był Bogiem, a Maryja była dziewicą przed, w trakcie i po narodzinach swojego Boskiego Syna (KKK 496-507, 510).

A jednak, na oczach ludzi, nieświadoma tych okoliczności, Święta Rodzina pragnęła dać przykład pokory i posłuszeństwa, poddając się odwiecznemu nakazowi. Fakt, że św. Józef ofiarował dwie gołębice, świadczy o ich ubóstwie.

W tym czasie żył kapłan, czcigodny starzec o imieniu Symeon:

„Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego” - Łk 2,26

Kiedy święta rodzina weszła do świątyni, Symeon został natchniony, aby wyjść im naprzeciw i biorąc Dzieciątko w ramiona, wykrzyknął:

" Teraz, o Władco, pozwól odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa.  Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie" - Łk 2,29-30

A zwracając się do Maryi Najświętszej, prorokował:

„Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły serc wielu” - Łk 2, 34-35

Osiemdziesięcioczteroletnia kobieta, święta prorokini Anna, która mieszkała w świątyni, również dziękowała Bogu i mówiła o Nim do wszystkich obecnych. - Łk 2,36-38

Święto Ofiarowania Pańskiego było obchodzone w Kościele Jerozolimskim już w połowie IV wieku, a prawdopodobnie wcześniej.

 W całej historii Kościoła święto to nazywano Ofiarowaniem, Oczyszczeniem Maryi. Potocznie także nazywamy świętem Matki Bożej Gromnicznej, a od 1997 r. w tym dniu obchodzimy ustanowiony przez Ojca Świętego Jana Pawła II Światowy Dzień Życia Konsekrowanego.