Święta Filomena

ANF | 11/08/2025

Święto 11 sierpnia

„Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy królestwo niebieskie”. Mt 19, 14

Córka Światłości

Co łączy św. Jana Vianneya, św. Magdalenę Zofię Barat, św. Piotra Eymarda, św. Franciszkę Ksawerę Cabrini i św. Pio z Pietrelciny? Oprócz tego, że wszyscy są świętymi!

Wszyscy byli oddani św. Filomenie, tajemniczej świętej, której życie i heroiczna śmierć nie zostały odkryte przez półtora tysiąca lat po jej śmierci.

Święta Filomena (co oznacza „córka światłości”) spoczywała w swoim grobie w Rzymie przez ponad 1600 lat. Wtedy, w swojej nieskończonej mądrości, Bóg zdecydował, że nadszedł czas, aby objawić całemu światu tę drogocenną perłę, i w 1802 roku miała ona swój „debiut”, kiedy w katakumbach św. Pryscylli odkryto szczątki kobiety w wieku od 13 do 15 lat.

Napis przy jej grobie brzmiał: „Pokój z tobą, Filomeno”, a obok widniały rysunki dwóch kotwic, trzech strzał i palmy. W pobliżu jej kości znaleziono małą szklaną fiolkę zawierającą pozostałości krwi. Ponieważ popularnym zwyczajem wczesnych chrześcijan było pozostawianie takich symboli i znaków męczeństwa, łatwo ustalono, że św. Filomena była dziewicą i męczenniczką.

Jej popularność szybko się rozprzestrzeniła, a jej najbardziej znanymi czcicielami byli św. Jan Maria Vianney, św. Magdalena Zofia Barat, św. Piotr Eymard i św. Piotr Chanel. Po cudownym uzdrowieniu czcigodna Paulina Jaricot nalegała na papieża Grzegorza XVI, aby rozpoczął proces beatyfikacyjny św. Filomeny, która miała stać się znana jako „cudotwórczyni”. Po setkach innych cudownych uzdrowień została beatyfikowana w 1837 roku.

Papież Leon XII udzielił pozwolenia na wzniesienie ołtarzy i kościołów ku jej czci. Papież Grzegorz XVI zezwolił na publiczne czczenie św. Filomeny i ogłosił ją patronką Żywego Różańca.

Uzdrowienie papieża Piusa IX, gdy był arcybiskupem Imoli, przypisano św. Filomenie. W 1849 r. nadał jej tytuł patronki Dzieci Maryi. Papież Leon XIII zatwierdził Bractwo św. Filomeny i podniósł je do rangi archkonfraterni. Papież św. Pius X podniósł archkonfraternię do rangi archkonfraterni powszechnej i nadał jej patronat św. Jana Vianneya.

Święta Filomena jest jedyną osobą uznaną za świętą wyłącznie na podstawie jej niezwykłego wstawiennictwa, a jest ono naprawdę potężne! Przyszła z pomocą niezliczonym duszom, które zwróciły się do niej i pokładały nadzieję w słowach naszego Pana, że „do takich należy królestwo niebieskie”.

Wypełnianie luk

Chociaż odkrycie grobu świętej było niesamowite, nadal pozostało wiele pytań dotyczących jej. Skąd pochodziła? Kim byli jej rodzice? Dlaczego i jak zginęła? W 1833 roku pojawiła się przed tercjarką dominikańską Marią Luisą di Gesù (1799–1875), ujawniając szczegóły swojego krótkiego życia i heroicznej śmierci.

Według siostry Marii Luisy di Gesù, św. Filomena była córką króla Grecji, który wraz z żoną nawrócił się na chrześcijaństwo pod koniec III wieku.

W wieku około 13 lat złożyła śluby dziewictwa konsekrowanego. Kiedy cesarz Dioklecjan zagroził wojną jej ojcu, ten wraz z rodziną udał się do Rzymu, aby prosić o pokój.

 

Święta Filomena klęcząca w swojej celi. W jednej ręce trzyma lilie, a w drugiej strzały, kotwicę przywiązaną do liny owiniętej wokół szyi oraz narzędzia tortur. Wokół głowy ma koronę z róż

Cesarz zakochał się w młodej Filomenie, a gdy ta odmówiła mu ręki, poddał ją serii tortur:

·       biczowaniu, którego skutki wyleczyły dwa anioły;

·       utopieniu z przywiązaną kotwicą (dwa anioły przecięły linę i wyciągnęły ją na brzeg rzeki);

·       została postrzelona strzałami (za pierwszym razem jej rany zostały uleczone; za drugim razem strzały zboczyły z kursu; za trzecim razem powróciły i zabiły sześciu łuczników, po czym kilku innych przeszło na chrześcijaństwo).

W końcu cesarz kazał ją ściąć. Historia głosi, że ścięcie nastąpiło w piątek o trzeciej po południu, tak jak śmierć jej Oblubieńca, Jezusa Chrystusa.

Kiedy w 1802 roku odkryto jej grób, na płytkach znaleziono dwie kotwice, trzy strzały, palmę i liść bluszczu, symbole jej męczeństwa.

Święta Filomena objawiła również siostrze Marii, że jej urodziny przypadają 10 stycznia, a męczeństwo 10 sierpnia, czyli dokładnie w dniu, w którym jej relikwie przybyły do Mugnano we Włoszech, gdzie do dziś są czczone.

Ulubienica księdza z Ars

 

Święta Filomena stojąca i trzymająca lilie. U jej stóp leżą kotwica, strzały, bicze i miecz

Pewnego dnia św. Jan Maria Vianney, proboszcz z Ars (1876-1859), otrzymał bardzo szczególny prezent od bardzo szczególnej kobiety. Czcigodna Pauline Jaricot, założycielka Żywego Różańca, często opowiadała mu o tajemniczej świętej z Mugnano i oficjalnie przedstawiła mu św. Filomenę, wręczając mu jedną z jej relikwii.

Nie ma biografii proboszcza z Ars, w której nie wspomina się o św. Filomenie. We Francji był on największym propagatorem jej kultu. Umieścił figurę św. Filomeny w swoim kościele parafialnym, a następnie zbudował bazylikę ku jej czci w Ars. Ten święty mąż Boży, w swojej charakterystycznej pokorze, wszystkie cuda, które miały miejsce w Ars, przypisywał wstawiennictwu św. Filomeny.

Zapisano również, że nazwał św. Filomenę Nowym Światłem Kościoła Walczącego, tytułem godnym tej małej dziewczynki, która dzięki wielkiej miłości do Boga w obliczu prób i prześladowań jest prawdziwą świętą naszych czasów.

Św. Jan Vianney zamówił ten obraz św. Filomeny, który znajduje się w sanktuarium w Ars we Francji.

Święta Filomeno, módl się za nami!

Źródło: americneedsfatima.org