Pycha i zmysłowość, Fiducia supplicans obala boski porządek

Redakcja | 15/03/2024

Wpływowy włoski portal katolicki La Nuova Bussola Quotidiana powołuje się na główne dzieło Plinio Corrêa de Oliveiry, by opisać obecny kryzys w Kościele.

„Dokument Fiducia supplicans, który legitymizuje błogosławieństwa par nieregularnych i homoseksualnych, nosi w sobie pewne cechy myśli rewolucyjnej, to znaczy tej, która prowadzi wojnę z ustalonym przez Boga porządkiem. Przyjrzyjmy się kilku z tych cech, cytując kilka stron z książki Rewolucja i Kontrrewolucja (1959) autorstwa myśliciela Plinio Corrêa de Oliveiry” – pisze Tommaso Scandroglio.

„Dwie idee, przeżywane jako wartości metafizyczne, jasno wyrażają ducha Rewolucji: bezwzględna równość i zupełna wolność. Namiętnościami, które najbardziej jej służą, są pycha i zmysłowość”. Corrêa de Oliveira zauważa, że „człowiek pyszny, będąc poddanym władzy drugiego, zaczyna najpierw nienawidzić jarzma, które ciąży konkretnie na nim. Następnie, w drugiej kolejności, odczuwa w sposób ogólny nienawiść do wszelkiej władzy, do każdego jarzma, a nawet więcej: do samej zasady władzy. [...] Na tym polega prawdziwa nienawiść do Boga”.

W odniesieniu do dokumentu wydanego przez Dykasterię Nauki Wiary, który wywołał sprzeciw licznych episkopatów na całym świecie włoski publicysta kontynuuje: „Bunt w Fiducia supplicans (FS) jest oczywisty: odrzucenie autorytetu Objawienia, które potępia homoseksualność, a zatem odrzucenie autorytetu Kościoła, gdy naucza On czegoś przeciwnego do tego, co wyraża FS. Pokora nakazywałaby posłuszeństwo obu tym źródłom, nawet gdyby cały świat zbuntował się, domagając się błogosławieństwa dla homoseksualności”.

Skąd ten pomysł, żeby jednak błogosławić homoseksualność? Dlaczego uważa się ją za coś godnego promowania w ten sposób?

Tu znów z odpowiedzią przychodzi „Rewolucja i Kontrrewolucja”: „Intelekt powinien kierować wolą, wola z kolei powinna kierować władzami zmysłowymi. […] Proces rewolucyjny […] skutkuje pożałowania godną tyranią wszystkich wyzwolonych żądz nad osłabioną wolą i nad zamglonym intelektem. […] Jeśli Rewolucja ogłasza całkowitą wolność jako zasadę metafizyczną, to tylko po to, by usprawiedliwić w ten sposób swobodny pęd namiętności i najbardziej zgubnych błędów”.

Tak więc i tutaj mamy do czynienia z odwróceniem hierarchicznej piramidy ustanowionej przez Boga, gdy ustanowił moce duszy: to namiętności dominują nad rozumem i wolą. Wstrzemięźliwość i ukierunkowanie namiętności z prawym rozumem są odbierane jako ataki na wolność osobistą.

Tomasso Scandroglio pisze o wolności w sensie absolutnym, cytując „Rewolucję i Kontrrewolucję”: „Liberalizm nie dba zbytnio o wolność do czynienia dobra. Interesuje go tylko wolność do złego. Gdy liberalizm dochodzi do władzy, w miarę możliwości, a nawet z satysfakcją nakłada ograniczenia na wolność czynienia dobra. Za to wolność czynienia zła na wszelkie sposoby wywyższa, otacza ją ochroną i wsparciem”.

Zgoda na tyranię namiętności oraz pycha są fundamentami ideologicznej struktury, na której opiera się Fiducia supplicans.

Źródło: https://lanuovabq.it/it/orgoglio-e-sensualita-fiducia-supplicans-ribalta-lordine-divino