Przenoszenie dusz z czyśćca do nieba

ANF | 31/10/2025

Dowiedz się, jak od 1 do 8 listopada możesz w jednej chwili pomóc przenieść jedną lub więcej dusz swoich zmarłych bliskich z czyśćca do nieba!

Zbawienie duszy ludzkiej jest sprawą bardzo poważną. Często zastanawiamy się nad losem dusz naszych bliskich, którzy opuścili ten świat i przeszli do następnego. Czy istnieje jakiś sposób, aby dowiedzieć się lub nawet pomóc ustalić, gdzie spędzą wieczność?

Według Katechizmu Kościoła Katolickiego z pewnością jest. Dzięki mocy modlitwy uzyskanie odpustu zupełnego nie jest wcale takie trudne. Po uzyskaniu odpustu zupełnego dusza zostaje uwolniona z czyśćca; to naprawdę powód do radości!

Święty Ojciec Pio przypomina nam, że nigdy nie jest za późno, aby modlić się za zmarłą duszę, niezależnie od tego, czy osoba ta zmarła niedawno, czy dawno temu: Dla Pana wszystko jest wieczną teraźniejszością. Te modlitwy zostały już uwzględnione, więc mogę modlić się nawet teraz o szczęśliwą śmierć mojego pradziadka!”.

Trzy sposoby...

Istnieje wiele różnych modlitw i środków stworzonych w tym jednym celu, a tutaj znajdziesz trzy z nich:

1) Odwiedź cmentarz katolicki

Każdego listopada Kościół daje nam niezwykły dar, którym możemy obdarować naszych ukochanych cierpiących bliskich. Od 1 do 8 listopada każdy katolik w stanie łaski, który odwiedzi cmentarz i pomodli się za zmarłych – choćby tylko w duchu – może uzyskać odpust zupełny.

Oznacza to, że kiedy odwiedzisz cmentarz, na którym pochowany jest ktoś bliski, i modlisz się za niego w ciągu pierwszych 8 dni listopada, jego dusza opuści czyściec i trafi prosto do nieba.

Oprócz korzyści dla dusz świętych, wizyta na cmentarzu jest zdrowym przypomnieniem naszej własnej śmiertelności, uświadamiającym nam, że my również przejdziemy z tego życia do następnego.

2) Odmawiaj nowennę za dusze w czyśćcu

Napisana przez św. Alfonsa Liguoriego dziewięciodniowa modlitwa za dusze w czyśćcu jest dłuższym sposobem modlitwy za zmarłych. Tradycyjnie odmawia się ją w ramach przygotowań do Dnia Zadusznego lub w dniach następujących po tym święcie.

Nowenna za dusze w czyśćcu

Najsłodszy Jezu, przez krwawy pot, który wylałeś w ogrodzie Getsemani, zmiłuj się nad tymi błogosławionymi duszami. Zmiłuj się nad nimi.

R. Zmiłuj się nad nimi, Panie.

Najsłodszy Jezu, przez bóle, które wycierpiałeś podczas okrutnego biczowania, zmiłuj się nad nimi.

R. Zmiłuj się nad nimi, Panie.

Najsłodszy Jezu, przez bóle, które wycierpiałeś podczas najboleśniejszego ukoronowania cierniami, zmiłuj się nad nimi.

R. Zmiłuj się nad nimi, Panie.

Najsłodszy Jezu, przez bóle, które wycierpiałeś, niosąc krzyż na Kalwarię, zmiłuj się nad nimi.

R. Zmiłuj się nad nimi, Panie.

Najsłodszy Jezu, przez bóle, które wycierpiałeś podczas najokrutniejszego ukrzyżowania, zmiłuj się nad nimi.

R. Zmiłuj się nad nimi, Panie.

Najsłodszy Jezu, przez bóle, które wycierpiałeś podczas najbardziej gorzkiej agonii na krzyżu, zmiłuj się nad nimi.

R. Zmiłuj się nad nimi, Panie.

Najsłodszy Jezu, przez ogromny ból, jaki wycierpiałeś, wydając ostatnie tchnienie, zmiłuj się nad nimi.

R. Zmiłuj się nad nimi, Panie.

(Powierz się duszom w czyśćcu i wymień tutaj swoje intencje)

Błogosławione Dusze, modliłem się za was; błagam was, którzy jesteście tak drodzy Bogu i którzy macie pewność, że nigdy Go nie stracicie, módlcie się za mnie, nędznego grzesznika, który jest w niebezpieczeństwie potępienia i utraty Boga na zawsze. Amen

3) Odmawiaj modlitwę św. Gertrudy Wielkiej za dusze w czyśćcu

Jedną z najpopularniejszych modlitw za dusze w czyśćcu jest modlitwa św. Gertrudy Wielkiej. W swoim życiu miała wiele objawień Pana Jezusa i wyraziła przed Nim głębokie pragnienie modlitwy za zmarłych. W zamian Pan Jezus nauczył św. Gertrudę następującej modlitwy

Modlitwa św. Gertrudy za dusze w czyśćcu cierpiące

Boże miłosierny, z Tronu chwały Twojej wejrzyj na biedne dusze w czyśćcu cierpiące, wejrzyj na ich męczarnie, na łzy, które przed Tobą wylewają, usłysz ich błagania i jęki, zmiłuj się nad nimi, odpuść im grzechy. Za wszystkie przestępstwa, których się dopuściły, za niedbalstwa w służbie Twojej świętej popełnione, ofiaruję Ci najświętsze życie, wszystkie zasługi Jezusa Chrystusa, wszystkie pokuty, posty, czuwania, modlitwy, prace, boleści, Krew i Rany, Mękę i Śmierć niewinną, którą w najgorętszej miłości cierpiał za nas Najmilszy Twój Syn, proszę, abyś tym ubłagany raczył przyjąć te ukochane dusze do rajskiej szczęśliwości, aby Cię wielbiły na wieki.
Amen.

Ojcze Przedwieczny, ofiaruję Ci Najdroższą Krew Boskiego Syna Twego, Pana naszego Jezusa Chrystusa w połączeniu ze wszystkimi Mszami Świętymi dzisiaj na całym świecie odprawianymi, za dusze w Czyśćcu cierpiące, za umierających, za grzeszników na świecie, za grzeszników w Kościele powszechnym, za grzeszników w mojej rodzinie, a także w moim domu.
Amen.

Czy jestem opiekunem mojego brata (matki, ojca, ciotki, wuja)?

Niektórzy wciąż mogą uważać, że temat czyśćca jest, cóż... trochę przesadzony. Przecież mamy wystarczająco dużo na głowie, żeby po prostu przetrwać każdy dzień... nie mówiąc już o tym, żeby zastanawiać się nad naszymi zmarłymi bliskimi i tym, gdzie spędzą wieczność.

Przedstawiamy więc pięć rozważań na temat daru miłosierdzia, jakim jest nauczanie Kościoła o czyśćcu, oraz powodów, dla których zostaliśmy wezwani do okazywania większej troski niż Kain w odpowiadaniu za naszego brata... i innych krewnych!

1. Ból jest prawdziwy

Święci porównują cierpienia dusz czyśćcowych do bólu ognia oczyszczającego.

Niektórzy święci twierdzą nawet, że ból czyśćca nie różni się zbytnio od cierpień piekła. Jednym z głównych źródeł bólu jest fakt, że choć zbawienie zostało osiągnięte, nie można od razu cieszyć się jego pociechą.

To opóźnienie w cieszeniu się niebem prowadzi do pewnego rodzaju duchowej agonii. Święty Tomasz z Akwinu wyjaśnia to w następujący sposób:

„Im bardziej się czegoś pragnie, tym bardziej bolesna staje się utrata tego. A ponieważ po tym życiu pragnienie Boga, Najwyższego Dobra, jest intensywne w duszach sprawiedliwych (ponieważ ten impuls w kierunku niego nie jest hamowany przez ciężar ciała i nadeszła by chwila cieszenia się Doskonałym Dobrem), gdyby nie było żadnych przeszkód, dusza ogromnie cierpi z powodu opóźnienia”.

Tak więc dusze w czyśćcu cierpią w bardzo realny i bolesny sposób, którego nie jesteśmy w stanie w pełni pojąć. Mamy możliwość pomóc i ulżyć im poprzez nasze modlitwy i działania.

2. Są naszymi krewnymi

Wielu z nas ma krewnych – babcie, ciotki i wujków oraz rodziców – którzy zmarli i prawdopodobnie przebywają w czyśćcu. Powinniśmy modlić się za ich dusze z miłości do nich. Ale nawet jeśli nie mamy żadnych zmarłych krewnych, o których wiemy, dusze w czyśćcu nadal są naszymi duchowymi braćmi i siostrami. Jesteśmy spokrewnieni przez chrzest w Chrystusie, a ta rodzinna więź powinna skłaniać nas do działania w ich imieniu.

3. Prawdopodobnie tam trafisz

Bądźmy szczerzy, większość z nas nie jest wystarczająco święta, aby ominąć czyściec, a ogromna większość z nas doświadczy jego oczyszczającego ognia.

Gdybyś cierpiał intensywnie, czy nie chciałbyś, aby ktoś zaoferował ci ulgę? Tak, chciałbyś. Modlitwa za dusze święte jest zatem wypełnieniem złotej zasady przekazanej nam przez Chrystusa – traktuj innych tak, jak chcesz, aby oni traktowali Ciebie.

Jeśli czujesz niechęć do modlitwy za biedne dusze, po prostu pamiętaj, czego byś sobie życzył, gdybyś był na ich miejscu.

4. Przyniesie Ci to radość

Modlitwa za dusze w czyśćcu nie jest pozbawiona nagrody. Czy potrafisz sobie wyobrazić radość spotkania braci i siostry w Chrystusie pewnego dnia w niebie i uświadomienia sobie, że pomogłeś im swoją pokorną modlitwą?

Małe poświęcenie czasu, którego dokonaliśmy w tym życiu, będzie warte zachodu, kiedy zobaczymy twarze tych, którzy skorzystali z naszych modlitw.

5. To nie jest takie trudne –

Modlitwa za dusze w czyśćcu jest dość łatwa. Tak łatwa, że nie mamy żadnego usprawiedliwienia, aby jej nie odmawiać. Modlitwa za święte dusze może być tak prosta, jak krótka modlitwa Wieczny Odpoczynek:

„Wieczny odpoczynek racz mu/jej dać, Panie, a światłość wiekuista niechaj mu/jej świeci. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen”.

Możemy również dodać krótką prośbę do naszej codziennej modlitwy przed posiłkiem:

„Pobłogosław nas, Panie i te Twoje dary... I niech dusze wiernych zmarłych, dzięki miłosierdziu Bożemu, spoczywają w pokoju”.

Dlaczego nie mielibyśmy codziennie odmawiać tych prostych modlitw?

Wreszcie, można zamówić Mszę św. w intencji biednych dusz. W tej chwili miliony dusz doświadczają ognia czyśćcowego. Dzięki kampanii Polska Katolicka, nie laicka, możesz wpisać poniżej imiona swoich zmarłych bliskich, a zostaną oni natychmiast dodani do 30 Mszy Świętych za zmarłych, odprawianych począwszy od 2 listopada.

Zostaną one natychmiast włączone do 30-dniowej nowenny mszy świętych za dusze w czyśćcu cierpiące, odprawianej przez oddanego kapłana. Msza Święta jest najskuteczniejszym sposobem uwolnienia dusz z czyśćca ze względu na jej nieskończoną wartość.

Przesłanie imion swoich bliskich to wielki akt miłosierdzia, którego dusze czyśćcowe nigdy nie zapomną!

Odpusty zupełne — warunki ogólne

Poniższe „Uwagi ogólne dotyczące odpustów” podsumowują warunki zwyczajowo określone w prawie kościelnym (por. Penitencjaria Apostolska, Prot. N. 39/05/I):

1. W ten sposób definiuje się odpust w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan. 992) i w Katechizmie Kościoła Katolickiego (nr 1471): „Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy. Dostępuje go wierny chrześcijanin, odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz odkupienia prawomocnie rozporządza i dysponuje skarbcem zadośćuczynień Chrystusa i świętych”.

2. Ogólnie rzecz biorąc, uzyskanie odpustów wymaga spełnienia określonych warunków (poniżej, nn. 3, 4) oraz wykonania określonych czynności.

3. Aby uzyskać odpusty, zarówno zupełne, jak i cząstkowe, wierni muszą znajdować się w stanie łaski przynajmniej w momencie wykonania czynności odpustowej. [tj. należy być katolikiem, nie być ekskomunikowanym ani nie znajdować się w schizmie].

4. Odpust zupełny można uzyskać tylko raz dziennie. Aby go uzyskać, wierni muszą, oprócz bycia w stanie łaski:

* mieć wewnętrzną gotowość do całkowitego zerwania z grzechem, nawet z grzechem powszednim;

* wyznać swoje grzechy w sakramencie spowiedzi;

* przyjąć Sakrament Eucharystii (z pewnością lepiej jest przyjąć go podczas uczestnictwa we Mszy Świętej, ale do uzyskania odpustu wymagane jest jedynie przyjęcie Komunii Świętej);

* modlić się w intencjach Papieża.

5. Jest to właściwe, ale nie jest konieczne, aby spowiedź sakramentalna, a zwłaszcza Komunia Święta i modlitwa w intencjach Papieża miały miejsce tego samego dnia, w którym spełniany jest czyn odpustowy; wystarczy jednak, aby te święte obrzędy i modlitwy zostały wykonane w ciągu kilku dni (około 20) przed lub po akcie odpustowym. Modlitwa w intencjach Papieża pozostaje do wyboru wiernych, ale sugeruje się modlitwę „Ojcze nasz” i „Zdrowaś Maryjo”. Jedna spowiedź sakramentalna wystarcza do uzyskania kilku odpustów zupełnych, ale dla każdego odpustu zupełnego wymagana jest oddzielna Komunia Święta i oddzielna modlitwa w intencjach Ojca Świętego.

6. Ze względu na osoby, które mają uzasadnione przeszkody, spowiednicy mogą złagodzić zarówno nakazane uczynki, jak i wymagane warunki (z wyjątkiem oczywiście wewnętrznej dyspozycji zerwania nawet z grzechami powszednimi).

7. Odpusty można zawsze zastosować albo do siebie, albo do dusz zmarłych, ale nie można ich zastosować do innych osób żyjących na ziemi.

Źródło: americaneedsfatima.org