Papież św. Pius X

ANF | 21/08/2025

Święto 21 sierpnia

Giuseppe Melchiore Sarto urodził się w Riese w diecezji Treviso w 1835 r. jako syn Giovanniego Battisty i Margherity Sanson Sarto.

Jego dzieciństwo upłynęło w biedzie, ponieważ był synem wiejskiego listonosza. Chociaż rodzice byli ubodzy, cenili sobie edukację, więc Giuseppe codziennie pokonywał sześć kilometrów, aby dotrzeć do szkoły.

Doskonałość, jaką wykazał się we wszystkich swoich studiach, przewyższała jedynie znakomita jakość jego charakteru moralnego, która wzbudzała podziw przełożonych w seminarium w Padwie.

Wyświęcony w 1858 roku w wieku dwudziestu trzech lat, ks. Sarto spędził dziewięć lat jako wikariusz w Tombolo, a następnie dziewięć jako proboszcz w Salzano, starając się być „wszystkim dla wszystkich” i rzeczywiście w pełni realizując swoje kapłaństwo.

W 1875 roku został mianowany kanonikiem katedry w Treviso i kanclerzem diecezji. Dziewięć lat później został wyświęcony na biskupa Mantui. 12 czerwca 1893 roku otrzymał godność kardynała, a trzy dni później został patriarchą Wenecji.

Po śmierci papieża Leona XIII w 1903 r. kardynał Rampolla del Tindaro został zaproponowany na jego następcę.

Jednak wbrew protestom konklawe cesarz Franciszek Józef Austriacki, korzystając z odwiecznego przywileju cesarzy Świętego Cesarstwa Rzymskiego, skorzystał z prawa weta wobec kardynała i wybrano kardynała Sarto.

Przyjmując imię Pius, nowy papież natychmiast położył kres prawom wszelkich władz cywilnych do ingerowania w wybory papieskie. Imię papieża Piusa X kojarzy się z walką z błędami modernizmu atakującego Kościół.

Z laserową precyzją świętego nowy papież przeniknął do samej istoty nowego „izmu”. Cała tendencja modernizmu jest antydogmatyczna, dążąca do dostosowania dogmatów do kultury epoki poprzez niejasność i rozmycie boskiej nauki.

W 1907 r. dekret Świętego Oficjum potępił niektórych pisarzy i tezy. Po tym dekrecie ukazała się encyklika Pascendi Dominici Gregis, określająca niebezpieczne tendencje i błędy nowej herezji, którą Pius X nazwał „syntezą wszystkich herezji”.

Podjęto surowe środki dyscyplinarne, jednym z nich był wymóg złożenia przez wszystkich biskupów, księży i nauczycieli „przysięgi przeciwko modernizmowi”, czyli przysięgi wierności odwiecznym naukom i doktrynom Kościoła katolickiego.

W swojej pierwszej encyklice papież Pius X ogłosił swoją ideę „odnowienia wszystkiego w Chrystusie”. W świetle tej idei bardzo promował Najświętszą Eucharystię, formalnie zalecając codzienną komunię świętą, jeśli to możliwe oraz obniżając wiek pierwszej komunii świętej z okresu dojrzewania do wieku rozsądku. Ułatwił również przyjmowanie Komunii Świętej przez chorych i zachęcał do codziennego czytania Pisma Świętego.

W 1903 roku Ojciec Święty wydał instrukcję dotyczącą muzyki sakralnej, która uderzyła w ówczesne nadużycia. Był również odpowiedzialny za gruntowną reorganizację trybunałów, urzędów i zgromadzeń Stolicy Apostolskiej.

Jedenasta rocznica jego wyboru zbiegła się z początkiem I wojny światowej. Mówi się, że wybuch wojny go zabił: zachorował i zmarł w 1914 roku.

Został kanonizowany w 1954 roku przez swojego następcę, papieża Piusa XII. Jego święto przypada 21 sierpnia.

Źródło: americaneedsfatima.org