Nie żyje brytyjska Królowa Elżbieta II

Dowiedziawszy się o smutnej wiadomości dotyczącej śmierci Królowej Elżbiety II niekwestionowanego symbolu monarchii w dzisiejszym świecie. Chcemy podzielić się z naszymi czytelnikami krótkimi rozważaniami na temat jednego z najpiękniejszych momentów w historii XX wieku jakim była jej koronacja i ukazanie splendoru monarchii.

"Catolicismo" N.º 855 - marzec 2022 r.

Oglądałem film z koronacji królowej Anglii Elżbiety II w 1953 roku. Jej wstąpienie na tron nastąpiło w 1952 roku, ale koronowana była rok później. Ceremonia koronacji była naprawdę wyjątkowa! Przepiękna scena!

W nawie Opactwa Westminsterskiego w Londynie, duchowni anglikańscy w szatach liturgicznych łudząco przypominających szaty Kościoła katolickiego i szlachta na specjalnych trybunach. Wszyscy obecni monarchowie nosili odznaczenia właściwe dla ich tytułów szlacheckich. Tuż przed ołtarzem stał tron, na którym miała zasiąść przyszła królowa. Po prawej i lewej stronie znajdowały się miejsca dla brytyjskiej rodziny królewskiej. Obecnych również było wielu przedstawicieli rodzin królewskich z całego świata. Piękna scena!

W uroczystościach wzięła udział tak wielka liczba osób, że tylko część z nich zmieściła się wewnątrz ogromnej katedry. Pozostali obserwowali długą procesję nowo koronowanej królowej na trasie z Pałacu Buckingham do Westminsteru. Tłum obserwował też przejazd wszystkich osobistości w ich tradycyjnych złoconych powozach, z malowidłami, z kryształowymi oknami, z piórami, z lokajami w trójramiennych kapeluszach, itd. Na paradzie była cała szlachta, europejscy książęta w swoich pięknych mundurach, ale także maharadżowie, sułtani, królowa Tonga, potentaci z tajemniczego jeszcze świata Wschodu. Imperium Brytyjskie było tam reprezentowane w całej swojej okazałości.

W tym orszaku przechodzili wybitni ludzie, którzy uratowali Anglię podczas wojny - na przykład Winston Churchill oraz weterani. Publiczność przejawiała ogromny entuzjazm.

Po co to wszystko? - namaszczenie olejkiem, wzbudzenie podziwu, ale także zbudowanie relacji między królową a ludem. Ale także dla Królowej, aby zobaczyła swój entuzjastyczny lud witający ją i oklaskujący. We wszystkim okazało się, że głównym fundamentem dobrych relacji jest wzajemna miłość. W tym wzajemnym zrozumieniu instytucje stają się solidne, panowanie pozostaje nienaruszone. Nie tylko w wielkie dni, jak te koronacyjne, ale w codziennym życiu. Panowanie musi być jak ciągła koronacja.

UWAGA: Fragmenty konferencji wygłoszonej przez prof. Plinio Corrêa de Oliveira 28 lipca 1993 r. Ta transkrypcja nie była recenzowana przez autora.
Artykuł Coroação da Rainha Elizabeth II został przetłumaczony i pochodzi ze strony www.pliniocorreadeoliveira.info